Porozmawiajmy dziś o Parmigiano Reggiano DOP :)
Choć ser ten jest robiony zawsze tak samo, to może się różnić kolorem, teksturą i smakiem. Młodszy ser, który leżakował 12-15 miesięcy ma kolor słomkowy, bardziej miękką konsystencję i delikatny słodko-kwaskowy smak. Starsze sery, 24-36-miesięczne charakteryzują się bursztynową barwą, są twardsze, a ich smak jest słodko-słony z wyraźnymi nutami topionego masła.
Co to jest DOP?
To po włosku Denominazione di Origine Protetta czyli Chroniona Nazwa Pochodzenia. To gwarancja tego, że dany produkt pochodzi z określonego miejsca i jest produkowany według tych samych standardów. DOP obejmuje produkty spożywcze, rolne i wina. Każdy etap produkcji, przetwarzania lub przygotowania danego produktu musi odbywać się w danym regionie. Parmigiano Reggiano jest również objęty DOP, a ten oryginalny można rozpoznać między innymi po: wykropkowanej na skórce nazwie (to bardzo charakterystyczne dla tego sera), dacie, na której powinien być podany miesiąc i rok produkcji), kodzie nabiału i owalnym znaku z nazwą konsorcjum, które go wyprodukowało.
Jak jeść Parmigiano Reggiano DOP?
Nie wiem, jak Wy, ale ja w lodówce zawsze mam kawałek Parigiano Reggiano i używam go praktycznie do wszystkiego. Ten uniwersalny ser można jeść solo, pokrojony w małe kawałeczki, starty lub strugany. Pasuje do chleba, dżemu, świeżych i suszonych owoców, orzechów czy wina. Można go dodawać do włoskich potraw, takich jak makarony, sałatki czy zupy, ale jest też idealnym składnikiem dań, takich jak np. farsz do pierożków, tarty wytrawne, dania mięsne. Moim zdaniem to jeden z najbardziej charakterystycznych i niepowtarzalnych serów i trudno pomylić go z czymś innym.
Ja wykorzystałam go dziś do zrobienia mięsnych klopsików a także do posypania klopsików połączonych z sosem pomidorowym i makaronem. Bardzo często używam go też jako dodatku do ciasta chlebowego.
Jak przechowywać Parmigiano Reggiano DOP?
W lodówce w temperaturze 4-8 st C. Jeśli nie jest zapakowany próżniowo, to przez krótki czas możemy go przechowywać zawinięty w woskowany papier lub folię. Nie mrozimy Parmigiano Reggiano w kawałku. Jeśli już musimy to zrobić, to zetrzyjmy go wcześniej na tarce. Ten włoski ser ma niską zawartość wody, więc dobrze się przechowuje i długo zachowuje świeżość.
Zapraszam dziś na klopsiki z Parmigiano Reggiano DOP :)
Materiały powstały we współpracy z Italian Trade Agency i włoskim stowarzyszeniem Assolatte.
Tak wygląda oryginalny Parmigiano Reggiano DOP:
Spaghetti z klopsikami w sosie pomidorowym
Danie-klasyk. Klopsiki można usmażyć, ale ja je upiekłam, po czym dodałam do gęstego pomidorowego sosu, w którym jeszcze chwilę się gotowały. Jeśli nie macie czasu, możecie użyć gotowego sosu ze słoiczka, ale zachęcam do tego, by zrobić swój własny, najlepiej dzień wcześniej, by miał czas odpowiednio się ugotować i „przegryźć”. Sos, który zrobiłam, ma intensywny kolor dzięki dodaniu marchewki. I jest gęsty – ja taki wolę, ale jeśli wolicie rzadszy, dodajcie po prostu więcej pomidorów w puszce, pomidorowej passaty lub bulionu.
Długo gotowany sos pomidorowy zazwyczaj nie wymaga dodatkowego miksowania, ale ja, ze względu na dzieci, zmiksowałam go, by miał idealnie gładką konsystencję.
Do zrobienia klopsików można użyć dowolnego mięsa – ja robię je najczęściej z wieprzowego lub z mięsa indyka. Klopsiki będą się równomiernie piekły, jeśli będą tej samej wielkości – zachęcam do formowania ich przy użyciu łyżki (ja korzystam z łyżki do lodów, a klopsiki, które robię są zazwyczaj wielkości orzecha włoskiego lub większe).
Składniki
Klopsiki
- 400 g mięsa mielonego (ja mielę je sama w maszynce do mięsa – mięsa nie miksujemy blenderem)
- 1 dymka (tylko cebulka, bardzo drobno pokrojona)
- 1-2 ząbki czosnku, drobno pokrojone
- 2-3 łyżki tartej bułki
- ziołowa sól do smaku
- 2-3 łyżki startego włoskiego sera Parmigiano Reggiano DOP (ja lubię, kiedy są to większe kawałki, ale może być też starty drobno)
- 1 łyżka drobno pokrojonej natki pietruszki
- 1 jajko
Sos pomidorowy
- 1 średniej wielkości marchewki (drobno pokrojona lub starta na grubej tarce)
- mały kawałek obranej bulwy selera lub korzenia pietruszki (drobno pokrojone lub starte na tarce)
- 3 łyżki oliwy z oliwek extra vergine
- oregano suszone, garść świeżej bazylii
- 1 cebula, drobno pokrojona
- 2 ząbki czosnku, obrane i drobno pokrojone
- 1-2 puszki pomidorów (w zależności od tego, jak gęsty chcesz mieć sos)
- sól, pieprz, odrobina cukru do smaku
Garść makaronu spaghetti, który gotujemy tuż przed podaniem
Przepis
Sos pomidorowy
- Na oliwie podsmażyć najpierw cebulę z czosnkiem, następnie dodać pozostałe warzywa i przyprawy. Podsmażać ok. 5 minut. Dodać sól, wlać pomidory i gotować na malutkim ogniu tak długo, aż warzywa będą bardzo miękkie (ja gotuję tak długo, aż się rozpadną, a jeśli nie mam czasu, to miękkie warzywa miksuję). Co jakiś czas sos należy zamieszać, by się nie przypalił.
- W zależności od tego, jak ma być gęsty sos – dodajemy więcej lub mniej pomidorów, możemy go również rozcieńczyć bulionem.
- Gotowy sos miksujemy (lub nie, jak lubimy).
Klopsiki
- Piekarnik nagrzać do 200 st C.
- W misce połączyć wszystkie składniki i je wyrobić ręką. Mięsa nie miksujemy i nie mieszamy jakoś intensywnie. Chodzi tylko o to, by składniki się połączyły. Jeśli mamy czas, schładzamy masę przez 30-60 minut.
- Z masy formujemy kulki wielkości orzecha włoskiego lub większe. Ja ze względu na dzieci robię małe, ale większe klopsy są moim zdaniem smaczniejsze. Układamy je w żaroodpornej formie, wstawiamy do piekarnika i pieczemy 15-20 minut (czas pieczenia zależy od wielkości klopsików).
- Kiedy się upieką, wkładamy je do sosu i delikatnie podgrzewamy przez kilka minut. Odrobinę samego sosu (bez klopsików) zostawiamy do wymieszania z makaronem.
- Makaron mieszamy z sosem, następnie z klopsikami. Posypujemy Parmigiano Reggiano DOP i podajemy.
Smacznego <3
