Wilgotne ciasto kokosowo-cytrynowe

Wszystkie gałązki wiśni i jabłoni na działce majowy mróz nam wymroził. Nie będzie w tym roku dżemów wiśniowych, nie będzie jabłek. Będą za to porzeczki i truskawki, na które czekam w tym roku wyjątkowo niecierpliwie.

W tym roku z racji trójki dzieci na pokładzie oraz niesprzyjającej aury, sezon zaczęliśmy z lekkim opóźnieniem. Zanim przyjechaliśmy na działkę, oczami wyobraźni widziałam połacie chwastów po kolana, pamiętając, co się tam działo w ubiegłym roku, kiedy kupiliśmy działkę. Okazało się jednak, że nie jest tak źle. Dwa weekendy i jest elegancko. Mama usilnie namawia mnie na zlikwidowanie warzywnika i rabatek i obsianie wszystkiego trawą, ale mnie ta myśl zajmuje przez pięć minut. Pamiętam bowiem, jak cudnie jest za każdym razem robić niby dzikie bukiety z tego, co wyhodowałam. Nigdzie nie kupię takich kwiatów. I żadne nie będą cieszyły tak bardzo jak te własne.

Lubię być miejskim działkowcem. Lubię tam jeździć, choć jeździmy obładowani jedzeniem, roślinami, narzędziami i dziećmi, które tam, na tym niewielkim poletku stają się najprawdziwszymi dzikusami.

A jutro, w ramach Warszawy w Kwiatach i Zieleni, zostałam zaproszona do Centrum Porad, gdzie podzielę się swoim doświadczeniem w działkowaniu i uprawie roślin w mieście. Zapraszam serdecznie na Targ Śniadaniowy na Żoliborzu w Warszawie w godzinach 11-13.

A dziś jeden z tych prostych przepisów, kiedy mam ochotę na ciasto, a nie bardzo mam czas na długie stanie w kuchni (czyli ostatnio prawie zawsze ;).

Mam słabość do miękkich, aksamitnych i wilgotnych ciast. Zwłaszcza tych z dodatkiem jogurtu albo zsiadłego mleka, których używam zamiennie. W oczekiwaniu na prawdziwe polskie truskawki kawałek ciasta i kubek gorącej, czerwonej herbaty.